سید رضا احمدپور، ساسان عبدالهی، اسکندر زند

آزمایش در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 8 تیمار و در 4 تکرار اجرا شد. تیمارها  شامل علف کش­های مرسوم در مزارع نیشکر خوزستان شامل متری­بوزین+ تبوتیورون، آترازین+ متری­بوزین، آترازین+ تبوتیورون و متری­بوزین  در دو مقدار دوز کامل و دوز کاهش­یافته (50 درصد)، بودند. سمپاشی توسط سمپاش تراکتوری انجام شد. نتایج نشان داد که اگرچه دزهای کامل ترکیبات مورد اشاره (بجز تیمار آترازین+ تبوتیورون) کنترلی بالاتر از 95 درصد را برای مدت 5 ماه پس از اعمال تیمار بر علف­های­هرز نشان  داد ولی تیمارهای با دوز کاهش­یافته مانند ترکیب متری­بوزین+ تبوتیورون به نسبت 1+5/1کیلوگرم، متری­بوزین میزان 5/1 کیلوگرم و ترکیب آترازین+ متری­بوزین به نسبت 5/1+1 کیلوگرم در هکتار نیز به ترتیب با 25/94، 89 و84  درصد کنترل با این ترکیبات در یک گروه آماری  قرار گرفت و کنترل  قابل قبولی  داشتند. نتایج شمارش علف­های­­هرز در دو مرحله بررسی نیز نشان می­دهدکه تیمار متری­بوزین+ تبوتیورون به نسبت 1+5/1کیلوگرم کنترل قابل قبولی در محدوده تیمارهای با دوز کامل داشته است.  لذا به نظر می­رسدکاربرد دوزهای کاهش­یافته در ابتدای فصل می­تواند به جلوگیری از هدر رفت سم از طریق تجزیه و آبشویی کمک کرده و میانگین مصرف علف­کش در هکتار را  تا حد 50 درصد کاهش دهد.    

 كورش طاهرخاني، سيد رضا احمدپور،  جعفر آل‌كثير، ناصر ماكنالي، رضا شهريور

طي  بررسي كه  در مزارع آبشويي كشت و صنعت نيشكر امام خميني(ره) جهت تعيين علت گرفتگي لوله‌هاي لترال  انجام گرفت، مشاهده گرديد كه در عمق 180 سانتيمتري از سطح زمين مقادير قابل توجهي از ريشه علف‌ هرز چمن اهوازي(Aeloropus repens)  در درون لوله‌هاي لترال توسعه يافته و باعث انسداد آن گرديده است. جهت بررسي  بيشتر اين پديده عمق توسعه ريشه علف‌هاي هرز غالب مزارع آبشويي در مزارع كشت و صنعت اميركبير نيز مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه اغلب علف‌هاي هرز روئيده در قطعات تحت آبشويي قادرند ريشه‌هاي خود را پائين‌تر از عمق كارگزاري لترال توسعه دهند و با توجه به اين امر در مزارع تحت آبشويي هميشه اين خطر وجود دارد كه لترال‌ها توسط ريشه علف‌هاي هرز مسدود گردند و لذا لازم است مديريت كنترل علف‌هاي هرز در قطعات تحت آبشويي جدي گرفته شود.